مرکز دانلود نوحه و مداحی و کلیپ و ....

عشاق جهان در طلب دیدن یارند... ما در دو جهان عاشق دیدار حسینیم ...ما تکیه به دیوار و در کس ننمودیم ..... عمریست که بر سایه دیوار حسینیم

مرکز دانلود نوحه و مداحی و کلیپ و ....

عشاق جهان در طلب دیدن یارند... ما در دو جهان عاشق دیدار حسینیم ...ما تکیه به دیوار و در کس ننمودیم ..... عمریست که بر سایه دیوار حسینیم

گلچین اشعار اعلان عزای امام حسین (ع)

گلچین اشعار به مناسبت اعلان عزای امام حسین (ع) تقدیم عاشقان اهل بیت می گردد:


 

نام نوحه : شروع محرم  اثر : دلریش


 

یـاران گلیـن فغـانـه، مــاه-ی-محــرم اوْلـدۇ


دۇتدۇ جهانی ماته‌م، بیر اؤزگه عاله‌م اوْلدۇ

 

بیلمه م نه غمدی یارب، تازه‌له‌نیر بۇ هر ایل


بـۇ دردیـده‌‌ن عـلاوه، اوْلـدۇ غریبـه موشکـول


اوْلمـاز بـۇ درده چـاره، اوْلدۇ بۇ تازه نیسگیـل


اوْل شاه-ی-کم سیپاهین، زوواری بر هم اوْلدۇ

 

نیسگیلله‌رون فداسی ائی شاه-ی-بی‌مددکار


اوْلمـادێ گــرچــی بـۇ ایـل، کـرب-وْ-بـلایه زووار


ساللێــق خییالـه قبـرون، اوْللـۇق سنـه عـزادار


بۇ ایلده بۇ موصیبه‌ت غـم اۆسته بیر غـم اوْلـدۇ

 

هانسێ غمینله موْلا بیلمه‌م گله‌ک فغانـه


یـوْخدۇر دیلیمـده یارا، جوملـه چکیـم بیانـه


کیمدیر دؤزه سنین تک، بۇ درد-ی-بیکه‌رانه


کیم سن کیمی بلاکئش، ائی فخرئ عاله‌م اوْلدۇ

 

وئردیله عون-وْ-جعفر، اوْل چؤلده تئشنه لب جان


اوْلــدۇ علـی-ی-اکبـــر راه-ی-خـــۇداده قـۇربـــان


ائتدیله شیرئ‌خواره طئفلون، نئشـان-ی-پئیکـان


ظۆلـم اۆستـه ظۆلـم-ی-تـازه، مـوْلا دۇبـاره اوْلـدۇ

 

لئیـلانـی ائتـدی مجنـون اوْل اکبـریـن فـراغــی


صبـر-وْ-قـراریـن آلـدێ، وصـلینیـن ایشتییاغــی


اؤلدۆردیله‌ر سیته‌ملـه، گؤرمـه‌دی توْی اوْتاغی


گـؤردۆ بـۇحالــی لئیـــلا دردیلــه همــده‌م اوْلـــدۇ

 

قالماز اۆره‌کده طاقه‌ت، چۆن ذیکر اوْلاندا ائسمون


قالدێ قۇرۇ یئر اۆسته، اۆچ گۆن یارالێ جئسمون


آت چاپدێ نعشون اۆسته، موْلا اوْ چؤلده خصمون


اوْل چؤلده ایستی قۇملار، رخمیوه مرهـه‌م اوْلـدۇ

 

فریاد اوْلا اوْ وقتـه‌ن ائـی سـروه‌ر-ی-مدینـه


قتلگه‌هی گزیـردی، نـازلـێ قێزێـن سکینـه


تاپدێ یارلێ نعشون، اوْل ماه-ی-بی‌قرینـه


وۇردۇ زی بسکـی باشـه، احوالـی بر هـم اوْلــدۇ

 

چکــدی نه درد-وْ-غملـه‌ر، کرب-وْ-بــلاده زینـب


تـاب ائتـدی هــر بــلایــه، راه-ی-وفــاده زینـب


گؤردۆ سر-ی-حۆسئینی، نوکئ جیداده، زینب


غمـده‌ن آغـاردی زولفی، رعنـا قـدی خــم اوْلــدۇ

 

«یـاران گلیـن فغـانــه، مـــاه-ی-محـــرم اوْلـــدۇ»


«باشــلانـــدێ حــۆسئینـیــن ایــام-ی-عــزاســی


سیزده‌ن کؤمه‌ک ایستیر، شاهین شوْهه‌داسی»


------------------------------


نام نوحه :عزای حسینی اثر: شاعر: مضطر


 

خبه‌ردار ائـی عـزاداران، حۆسئینیـن یاسـێ باشلانـدێ


اوْلۇنسۇن عاله‌مه ائعلان، حۆسئینین یاسێ باشلاندێ

 

اگـه‌ر فیکـر عالـه‌میلــه‌ن ائیلـه‌سـن سـن گؤگـلـه‌ره مئعـراج


گؤره‌رسن حضره‌ت-ی-روح-وْ-الامین باشدان گؤتۆرمۆش تاج


بـوْلـه‌نــد آوازیـلــه‌ن سـؤیلــه‌ر الا ائـی فیــرقــه‌ی-ی-بهــاج


اوْلــۇن غمگیــن بـۇدۇر فرمان حۆسئینین یاسێ باشلانـدێ

 

گئـدیب بیــر طیفلـده‌ن آلدێــم خبـه‌ر آیــا، نـه عـالـه‌مـدیـر


دئــدی آلمــا خبــه‌ر ائــی مــرد محــرمــدیــر، محـرمــدیـر


بیـزیـم گـؤز یـاشیمێـز آخـه‌ر حـۆسئـن زخمینـه مرحه‌مدیر


اوْنــۇن لۆطفــی بیزه درمان حۆسئینین یاسێ باشلانـدێ

 

گـؤزۆمـده‌ن یاش اوْلـۇر جاری، قلـه‌م آلدێـم الـه فـی‌الحـال


یـازام بیـر شممــه بــۇ حـالی خییـالیمـدان گئچیب گـوْدال


همــان گوْدالــێ آلمێــش-دی آرایــا دستـــه‌ی-ی-اطفــال


هامێسی دیده‌سی گیریان، حۆسئینین یاسێ باشلاندێ

 

آچێبدیر باشێنێ زینب اوْ نعشین اۆسته دیلخـه‌ستـه


نه حالدایدی دوْلاندیردی خولاصـه آرخـاسـێ اۆستــه


باجێدێر قارداشێـن اوْخشـار ولـی آهیستـه-آهیستــه


میان-ی-مقته‌ل-وْ-مئیدان، حۆسئینین یاسێ باشلاندێ

 

گـؤرۆب بیر اۆچ یاشێندا قێز موصیبه‌ت باشیده‌ن آشدێ


دئـدی دردیــن بـابـاسینــه محبت قاینــایێــب داشــدێ


آتـاسـێ قـوْلـلارێن آچـدێ، بالا گلـدی قـۇجـاقـلاشـدێ


باخێر اطرافیده‌ن عدوان، حۆسئینین یاسێ باشلاندێ

 

------------------------------------

نام نوحه : شروع محرم اثر : یحیوی



بـاشـلانــدێ حسیـن‌ین ایّـام-ی-عـزاسـی


سیزده‌ن کؤمک ایسته‌ر حقّ‌ین شُهداسی


قلبینده امام-ی-عصرین غمی آرتار


جهد ائیله اماندیر پوْزما بۇ اساسی


 


گر عئشقی حسینی درک ائتسوْن اؤزۆنده


اشگون قطراتین گیزله‌تمه گؤزۆنده


لبّیک دیلونده گؤز یاشێ یۆزۆنده


ائیله شه-ی-دینه خیدمت بۇ سؤزۆنده


فرض ائت اۇجالۇبدۇر «ینصرنی» صداسی


 


تؤک شیشه‌ی-ی-دیلده‌ن روخساره گولابی


کیم آغلار حسینه، آرتێقدێ{ر} ثوابی


فیض-ی-عبراتون یوْخ حد-وْ-نصابی


عاجیزدێ ملک‌لر ائتسین بۇ حئسابی


واضح‌دێ بۇ مطلب یوْ چون-وْ-چراسی


 


ینصرنی بۇیۇردۇ، سلطان-ی-حقیقت


بۇ کلمه‌ده اوْل شاه، ائتدی سیزی دعوت


ایندی بۇ عزاده هر کیم ائده خیدمت


مثل اینکه شهادت اوْلمۇش اوْنا قیسمت


البته شهیدین جنّتدیر بهاسی


 


هر کیم وۇرا زنجیر، هر کیم وۇرا سینه


تنبیه ائله‌ییبدیر خصم-ی-شه-ی-دینه


اوْن گۆن دۇتۇلۇر یاس، هر ایلده حسینه


چۆنکۆ اوْ مقدّس، قانون سَببینه


دین-ی-نبوی‌نین مُحکم‌دی بناسی


 


بۇ شأن-وْجلاله، قۇربانم حسین جان


عالمده آچێبسان بیر سفره‌ی-ی-ائحسان


عرش-ی-حقه گئتدی، حلقوندان آخان قان


اوْل قانێ وئریبسه‌ن جنّاتی آلێبسان


بۇ بارده حقّین وار عئین-ی-رضاسی


 


فکریمده دوْلاندێ اوْل غملی زمانون


آغزۇندا عطشده‌ن دؤنمه‌زدی زبانون


زینب کؤمه‌گینه اوْلمادێ توانون


سنگین یارالاردان جوش ائیله‌دی قانون


شئمرین اۇجالاندا مئیداندا نداسی


------------------------


نام شعر:  هلال ماه محرم اثر: احمد باقریان


«تضمینی از شعرایت الله صافی گلپایگانی»


شروع گفته به نام عظیم یکتا شد     

سخن به نام خداوند پاک املا شد

ببین شروعِ قیامی سترگ و عظما شد     

«هلال ماه محرم ز نو هویدا شد

بیا که رایت سلطانِ عشق بر پا شد»      

بیا که سرّ قیام حسین افشا شد

قیام پاک حسین اسوه بهرِ فردا شد    

بیا که جان به ره پاک دوست اهدا شد

«بیا که رایت سلطان عشق بر پا شد      

بیا که ایت فتح و ظفر هویدا شد»

بیا بیا تو بشو عبد حضرت باری   

بیا و مکتب اسلام را نما یاری

ز بهر مکتب دین کن بسی تو غمخواری    

«درآ به مکتب حرّیت و فداکاری

بیا که دین ز قیام حسین بر پا شد»      

ببین که کاخ ستمکارِ دون شده معدوم

ببین که عاقبتِ ظلم و جور شد بس شوم     

زوال دولت ظلم و ستم بود مختوم

«شعار باطل و ظلم و ستم شده محکوم   

بیا که جلوه توحید عالم آرا شد»

اگر که پیرو اسلام و دین و قرآنی    

اگر که خصم طواغیت و ظلم و شیطانی

اگر که عبد خداوند پاک و سبحانی     

«اگر که حامی حقی و یار قرآنی

بیا که پرچم دین و جهاد برپا شد»     

نمای ترک خور و خواب و عیش و راحت و بزم

برای حفظ فضایل شده است موسم رزم     

برو به رزم ددان ای پسر به عزمی جزم

«به ملک غیرت و جانبازی و اراده و عزم      

شهید کرب و بلا قهرمان دنیا شد»

سعید گشت هر آن کس شنید پند حسین(علیه السلام)    

شهید راه خدا هست پای‌بند حسین(علیه السلام) 

یزیدیان زمان از پی گزند حسین(علیه السلام)     

«به دشت ماریه از همت بلند حسین(علیه السلام)

کتاب همّت و ایمان و صبر معنا شد»      

زوال دولت طاغوت شد، نما شادی

ز انقلاب حسین هر زمان نما یادی     

دوباره مکتب و دین یافت عزّ و آبادی

«حسینِ عدل و فضیلت، حسینِ آزادی     

فدای دین خدا در هجوم اعدا شد»

فدای مکتب پاک حسین شود جان ها    

گدای درگه اویند بس سلیمان‌ها

نموده نهضت او طرد راه شیطان‌ها    

«بزرگ‌تر سند افتخار انسان‌ها

از این مجاهده بی‌نظیر انشا شد»    

ز انقلاب حسین شامِ دین شده چون روز

گذشت فصل زمستان دین، شده نوروز     

شنیدم این سخن نغز از دلی پرسوز

«در این جهان مقدس حسین شد پیروز   

 

یزید ننگ بشر گشت و خوار و رسوا شد»

ز انقلاب حسین زنده شد ز نو ایین   

 

ببین که مکتب ظلم و فساد شد تدفین

به ظهر عشق به درگاه حق نهاد جبین   

  

«فدای رهبر لب تشنه‌ای که در ره دین

غریب و بی‌کس و تنها به سوی هیجا شد»   


 فدای مکتب دین کرده او تمامِ یلان

فدایی ره حق ساخت طفل و پیر و جوان  

  

به راه دین الهی فدا نموده جان

«دریغ و درد که در کربلا ز جور خسان   

  

جدا سر از تن پاک عزیز زهرا شد»

به ظلم و ظالم و جبار و اهل کین شورید   

  

ببین که ریشه ظلم از قیام او پوسید

ز خاک پاک حسین بس گل شرف روئید   

نگشت تابع ظالم که ظلم را کوبید

«اگر چه رنج و بلایش فزون ز اِحصا شد»     

فدا نمود حسین، جان به راه پاک خدا

نمود اکبر و اصغر به راه حق اهدا     

سرود «باقر» بیچاره ایت عظما

«بنال (لطفی صافی) که روز عاشورا     

ز خون پاک شهیدان چو عید اضحی شد».


----------------------------


نام شعر: می روم در کربلا اثر: احمد باقریان


می‌روم در کربلا تا نهضتی بر پا کنم            

مکتب اسلام ناب احمدی احیا کنم

می‌روم در کربلا با زینب و زین العباد           

تا جنایات یزید دون صفت افشا کنم

می‌روم در کربلا با کودک و پیر و جوان         

جملگی در راه ذات ایزدی اهدا کنم

می‌روم در کربلا بر پا نمایم نهضتی            

باز بر پا پرچم احمد شهِ بطحا کنم

می‌روم در کربلا همچون علی شیر خدا      

تا که از دیوار کعبه سرنگون بت‌ها کنم

می‌روم در کربلا با عاشقان کوی دوست     

باز احیا راه و رسم مادرم زهرا کنم

می‌روم در کربلا با نوجوانان رشید             

جملگی قربان به راه حضرت یکتا کنم

می‌روم در کربلا با اکبر و عباس و عون      

تا که منشور فضیلت را به خون امضا کنم

می‌روم در کربلا با انقلابی خون فشان      

تا که طاغوت جنایتکار را رسوا کنم

می‌روم در کربلا با اصغر شیرین زبان        

 تا که خونین کربلا همچون دل صهبا کنم

می‌روم در کربلا با نهضت خون‌بار خویش    

روز روشن بهر دشمن چون شب یلدا کنم

می‌روم در کربلا با اکبر رعنا جوان             

تا که قربان در ره حق زاده لیلا کنم

می‌روم در کربلا تا دفتر عشق و شرف       

سطر سطرش را به خون خویشتن امضا کنم

می‌روم در کربلا در جبهه‌های عشق و خون   

لاله‌گون از خون پاکم دامن صحرا کنم

می‌روم در کربلا با سالکان کوی عشق      

رزم در آن سرزمین با لشکر اعدا کنم

می‌روم در کربلا با شیر مردانی دلیر          

جان فدای راه حق در روز عاشورا کنم

می‌روم در کربلا تا «باقر» دیوانه را             

همچو دیگر عاشقانم واله و شیدا کنم


-------------------------

نام شعر : نی نامه  اثر: قیصر امین پور




خوشا از دل نم اشکی فشاندن

به آبی آتش دل را نشاندن


خوشا زان عشقبازان یاد کردن

زبان را زخمه فریاد کردن


خوشا از نی، خوشا از سر سرودن

خوشا نی نامه ای دیگر سرودن


نوای نی نوایی آتشین است

بگو از سر بگیرد، دلنشین است


نوای نی، نوای بی نوایی است

هوای ناله هایش، نینوایی است


نوای نی دوای هر دل تنگ

شفای خواب گل، بیماری سنگ


قلم، تصویر جانگاهی است از نی

علم، تمثیل کوتاهی است از نی


خدا چون دست بر لوح و قلم زد

سر او را به خط نی رقم زد


دل نی ناله ها دارد از آن روز

از آن روز است نی را ناله پر سوز


چه رفت آن روز در اندیشه ی نی

که اینسان شد پریشان بیشه ی نی؟


سری سرمست شور و بی قراری

چو مجنون در هوای نی سواری


پر از عشق نیستان سینه ی او

غم غربت، غم دیرینه ی او


غم نی بند بند پیکر اوست

هوای آن نیستان در سر اوست


دلش را با غریبی، آشنایی است

به هم اعضای او وصل از جدایی است


سرش بر نی، تنش در قعر گودال

ادب را گه الف گردید، گه دال


ره نی پیچ و خم بسیار دارد

نوایش زیر و بم بسیار دارد


سری بر نیزه ای منزل به منزل

به همراهش هزاران کاروان دل


چگونه پا ز گل بر دارد اشتر

که با خود باری از سر دارد اشتر؟


گران باری به محمل بود بر نی

نه از سر، باری از دل بود بر نی


چو از جان پیش پای عشق سر داد

سرش بر نی، نوای عشق سر داد


به روی نیزه و شیرین زبانی!

عجب نبود ز نی شکر فشانی


اگر نی پرده ای دیگر بخواند

نیستان را به آتش میکشاند


سزد گر چشم ها در خون نشیند

چو دریا را به روی نیزه بیند


شگفتا بی سر و سامانی عشق!

به روی نیزه سرگردانی عشق!


ز دست عشق عالم در هیاهوست

تمام فتنه ها زیر سر اوست

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد